Pogorszenie parametrów hematologicznych i poważne uszkodzenia nerek na skutek przewlekłego stosowania glutaminianu sodu. To niepokojące wyniki badań indyjskich naukowców opublikowane w World Journal of Pharmacy and Pharmaceutical Science.
Naukowcy z Indii badali 40 szczurów podzielonych na cztery grupy. Pierwszą grupę stanowiła grupa kontrolna, której była podawana woda. Pozostałym szczurom podawano roztwór glutaminianu sodu (70mg na kg masy ciała) odpowiednio przez 30, 45 i 60 dni. Później szczury zostały uśmiercone i została przeprowadzona ich sekcja.
Jak można się spodziewać, najwięcej negatywnych skutków zaobserwowano u szczurów w ostatniej grupie. Poziom hemoglobiny spadł z 13,74 (+/- 0.77) do 10.24 (+/- 0,31) g/dl- co daje spadek o 1/4. Liczba czerwonych krwinek spadła z 7,43 mln (+/- 0,5) do 5,78 mln (+/- 0,93) (w mikrolitrze). Równolegle wzrósł poziom białych z 11,8 tys (+/- 0,55) do 15,01 (+/- 0,97) (w mikrolitrze). W każdym przypadku różnice były istotne statystycznie, czyli z prawodpodobieństwem 95% wynikały z działania glutaminianu a nie z błędu statystycznego. Równolegle parametry biochemiczne pokazały znaczny wzrost stężenia albuminy, kreatyniny i mocznika we krwi - co sugeruje problemy z nerkami.
Jeżeli chodzi o same nerki to w czwartej grupie waga nerki była na poziomie 3,2 (+/- 0,2) w stosunku do 1,21 (+/- 0.01). Daje to ponad dwa i pół raza większą nerkę w przypadku szczurów którym podawano dwa miesiące glutaminian sodu! Dokładne badania pokazały stany zapalne, obrzęki w kłębuszkach nerkowych, lokalną atrofię kłębuszków nerkowych a także martwicę.
Biorąc pod uwagę średnią wagę szczura 200 g wychodzi że dzienna dawka glutaminianu była na poziomie 0,14 g. Biorąc pod uwagę, że szczur dziennie zjada ponad 20g karmy (nie licząc wody), stężenie glutaminianu w stosunku do pokarmu wynosiło 0,7%. Zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem maksymalne stężenie glutaminianu w pokarmie może wynosić 10g/kg czyli 1%.
Podsumowując. Gdyby glutaminian sodu dodawać nie do wody, ale do pokarmów to taka ilość w pełni mieści się w ramach dozwolonego stężenia. Po dwóch miesiącach takiej diety zaobserwowano poważne uszkodzenia nerek. A ludzie spożywają glutaminian nie przez 2 miesiące, ale często przez całe lata. Jak na substancję uznawaną za bezpieczną są to bardzo niepokojące konkluzje płynące z badania.
PS: W internecie można spotkać wcześniejsze badania, prowadzące do tej samej konkluzji
Źródło:"Evaluation of Mono Sodium Glutamate induces nefrotoxicity in adult wistar albino rats" - Sandharbh Kumar, Nitesh Kumar, Bhoopendra Kumar. W World Journal of Pharmacy and Pharmaceutical Science Volume 4 Issue 4 846-862March 2015 ,ISSN 2278
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą nerki. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą nerki. Pokaż wszystkie posty
niedziela, 6 września 2015
piątek, 10 lipca 2015
Tartrazyna - żółty barwnik
Na tartrazynę natknąłem się czytając książkę poświęconą alergii. Była tam jednym z dwóch substancji oskarżanych o powodowanie astmy. W poniższym tekście postaram się zweryfikować szkodliwość działania w.w. substancji.
Tatrazyna jest to żółty barwnik stosowany w przemyśle spożywczym. Oznaczony za pomocą symbolu E 102. Związek otrzymany po raz pierwszy w 1884 roku przez J.H. Ziegler i M. Locher. Przez niektóre źródła oskarżany o wywoływanie astmy, chociaż nie są znane badania które w sposób jednoznacznie potwierdzały by mechanizm. Podobnie niektóre źródła oskarżają substancję o wpływ na ADHD u dzieci. W większości przypadków blogi i artykuły o negatywnym działaniu substancji powoływały się głownie na inne blogi i artykuły, tworząc internetową wersję agencji "Jedna Pani Drugiej Pani"
Chcąc sprawdzić tezę o szkodliwym działaniu substancji przeczytałem kilka prac podsumowujących wyniki badań dla tej substancji. W pierwszym z nich autorzy badali wpływ tartrazyny i karmoizyny na wątrobę i nerki świnek morskich. Podawany był roztwór 1, 2 i 3% tych substancji jako woda do picia przez trzy tygodnie. Okazuje się, że obie te substancje uszkadzają i wątrobę i nerki (przy czym karmoizyna bardziej wątrobę a tartazyna nerki).
W kolejnym badaniu na myszach algerscy naukowcy również dowiedli że podawanie myszom rozyworu 1% i 2.5% tartrazyny prowadzi do uszkodzeń nerek - nie stwierdzili ich natomiast dla mniejszych steżeń roztworu.
Ostatnie z badań prowadzone na szczurach przez naukowców z uniwersytetu w Kairze pokazuje, ze faktycznie duże stężenia tartrazyny (1 i 2.5%) mogą zwiększać aktywność ruchową i doprowadzać do nadpobudliwości
Należy jednak zauważyć, że wszelkie te negatywne efekty były obserwowane w przypadku stężeń znacznie przekraczających dozwolone dzienne spożycie. Dla 1% w badaniu na myszach dawka dzienna wynosiła pow 1700mg/kg/dzień. Akceptowana dla ludzi maksymalna dzienna dawka to 7,5 mg na kilogram masy ciała, Maksymalne dawki barwników dopuszczane do stosowania w żywności wahają się od 100mg do 500mg na kilogram, czyli stężenie ich nie przekracza 0,05%. Dla takich dawek nie stwierdzono negatywnych efektów w badanych myszach.
Po przeczytaniu badań skłaniałbym się do wniosku, że substancja ta powinna być raczej unikana przez osoby ze skłonnością do ADHD i astmy - na wszelki wypadek. Jednak o ile nie jesteś małym dzieckiem żywiącym się wyłącznie surimi, skórkami sera i dekoracjami cukierniczymi, to tartrazyna nie powinna ci szkodzić.
Jeżeli ktoś z czytelników dysponuje jednak dostępem do badań pokazujących szkodliwe efekty przy spożyciu nie przekraczającym dozwolonej dawki, niech podzieli się tą wiedzą w komentarzach - chętnie uzupełnię niniejszy artykuł.
Źródła:
"The Potential Health Hazard of Tartrazine and Levels of Hyperactivity, Anxiety-Like Symptoms, Depression and Anti-social behaviour in Rats" -Mervat M. Kamel*, Heba S. El-lethey, Journal of American Science, 2011;7(6)
"Comparative toxicity of food dyes on liver and kidney in guinea pigs: a histopathological study" - V.Rus, C. Gherman, V Miclaus, A. Mihalca, G.C. Nadas. Annals of RSCB Vol XV Issue 1.
"A thirteen week ad libitum administration toxicity study of Tartrazine in Swiss mice" - Nabila Mehedi, Nawel Mokrane, Omar Alami, Soraya Ainad-Tabet, Chahinaize Zaoui, Omar Kheroua i Djamel Saidi. African Journal od Biotechnology vol 12(28) 10 lipiec 2013
Tatrazyna jest to żółty barwnik stosowany w przemyśle spożywczym. Oznaczony za pomocą symbolu E 102. Związek otrzymany po raz pierwszy w 1884 roku przez J.H. Ziegler i M. Locher. Przez niektóre źródła oskarżany o wywoływanie astmy, chociaż nie są znane badania które w sposób jednoznacznie potwierdzały by mechanizm. Podobnie niektóre źródła oskarżają substancję o wpływ na ADHD u dzieci. W większości przypadków blogi i artykuły o negatywnym działaniu substancji powoływały się głownie na inne blogi i artykuły, tworząc internetową wersję agencji "Jedna Pani Drugiej Pani"
Chcąc sprawdzić tezę o szkodliwym działaniu substancji przeczytałem kilka prac podsumowujących wyniki badań dla tej substancji. W pierwszym z nich autorzy badali wpływ tartrazyny i karmoizyny na wątrobę i nerki świnek morskich. Podawany był roztwór 1, 2 i 3% tych substancji jako woda do picia przez trzy tygodnie. Okazuje się, że obie te substancje uszkadzają i wątrobę i nerki (przy czym karmoizyna bardziej wątrobę a tartazyna nerki).
W kolejnym badaniu na myszach algerscy naukowcy również dowiedli że podawanie myszom rozyworu 1% i 2.5% tartrazyny prowadzi do uszkodzeń nerek - nie stwierdzili ich natomiast dla mniejszych steżeń roztworu.
Ostatnie z badań prowadzone na szczurach przez naukowców z uniwersytetu w Kairze pokazuje, ze faktycznie duże stężenia tartrazyny (1 i 2.5%) mogą zwiększać aktywność ruchową i doprowadzać do nadpobudliwości
Należy jednak zauważyć, że wszelkie te negatywne efekty były obserwowane w przypadku stężeń znacznie przekraczających dozwolone dzienne spożycie. Dla 1% w badaniu na myszach dawka dzienna wynosiła pow 1700mg/kg/dzień. Akceptowana dla ludzi maksymalna dzienna dawka to 7,5 mg na kilogram masy ciała, Maksymalne dawki barwników dopuszczane do stosowania w żywności wahają się od 100mg do 500mg na kilogram, czyli stężenie ich nie przekracza 0,05%. Dla takich dawek nie stwierdzono negatywnych efektów w badanych myszach.
Po przeczytaniu badań skłaniałbym się do wniosku, że substancja ta powinna być raczej unikana przez osoby ze skłonnością do ADHD i astmy - na wszelki wypadek. Jednak o ile nie jesteś małym dzieckiem żywiącym się wyłącznie surimi, skórkami sera i dekoracjami cukierniczymi, to tartrazyna nie powinna ci szkodzić.
Jeżeli ktoś z czytelników dysponuje jednak dostępem do badań pokazujących szkodliwe efekty przy spożyciu nie przekraczającym dozwolonej dawki, niech podzieli się tą wiedzą w komentarzach - chętnie uzupełnię niniejszy artykuł.
Źródła:
"The Potential Health Hazard of Tartrazine and Levels of Hyperactivity, Anxiety-Like Symptoms, Depression and Anti-social behaviour in Rats" -Mervat M. Kamel*, Heba S. El-lethey, Journal of American Science, 2011;7(6)
"Comparative toxicity of food dyes on liver and kidney in guinea pigs: a histopathological study" - V.Rus, C. Gherman, V Miclaus, A. Mihalca, G.C. Nadas. Annals of RSCB Vol XV Issue 1.
"A thirteen week ad libitum administration toxicity study of Tartrazine in Swiss mice" - Nabila Mehedi, Nawel Mokrane, Omar Alami, Soraya Ainad-Tabet, Chahinaize Zaoui, Omar Kheroua i Djamel Saidi. African Journal od Biotechnology vol 12(28) 10 lipiec 2013
Subskrybuj:
Posty (Atom)